Kar

Ben bu yazımı yazarken yine kar yağıyor...
Bembeyaz, ardı arkası kesilmez ve hiçbiri birbirine benzemeyen, sayısız kar tanesi... Önce beliriyorlar, sonra savruluyorlar, ardından yere düşüp birikiyorlar.
Peki, sonra? Sonrasında bir belirsizlik var. Çünkü her biri bir başka kadere sahip; kimi ayaklar altında çiğneniyor, kimi sarayların tepesine tutunuyor!..
Sonunda hepsi de eriyip yok oluyor, top...rağa karışıyor!
Geride ise hatıraları; yani erimeden önce, ”hafızalarda bıraktıkları” kalıyor.
Karlar, insanlara benziyor!
♥♥♥
Muammer Erkul